QUOTES
25. Ίσως να μην έχουν νόημα για σένα
28. Στην Άκρη
29. Ψηλά τον Πήχη
Το κάθε απόφθεγμα φωτίζει και μια διάσταση της πολυπλοκότητας του επιχειρείν και των
διαπροσωπικών σχέσεων. Δεν ξεχνάμε βέβαια ότι τα πάντα διέπονται από κάποιες βασικές Αρχές
1.Δύναμή μας οι παραξενιές μας
Τα δυνατά μας σημεία βρίσκονται εκεί ακριβώς που είναι και τα ελαττώματά μας. Το να αποδεχτείς αυτό που οι άλλοι θα αποκαλέσουν “παραξενιές” είναι πράξη σοφίας και ευφυίας. Δεν έχει νόημα να τις αρνηθείς ή να τις πολεμήσεις. Μπορούμε όμως να αμβλύνουμε κάποιες από τις σκοτεινές μας πλευρές μετασχηματιζοντάς τες σε κάτι καλύτερο ή έστω φωτίζοντας τες από μια άλλη γωνία.
-
Ερώτηση 1: Ποιές μικρές, καθημερινές συνήθειες έχεις που συνήθως δεν συναντάς σε άλλους;
-
Ερώτηση 2: Ποια θεωρείς μια από τις λιγότερο κολακευτικές πλευρές του χαρακτήρα /της συμπεριφοράς σου που θα ήθελες με ένα μαγικό τρόπο να αλλάξεις;
2. Είναι & Δεν Είναι
Είμαι και δεν είμαι. Είμαι αυτό και αξεχώριστα την ίδια στιγμή και το αντίθετό του. Συνήθως είμαι μια αξεδιάλυτη σειρά από πολλά, διαφορετικά πράγματα κληρονομημένα από τους γεννήτορες καθώς και από μακρυνούς προγόνους. Κάποια είναι καλά κρυμμένα σε σκοτεινές σπηλιές, χτισμένες πέρα ακόμα από την εποχή των δεινοσαύρων, όταν ήμασταν μονοκύτταροι οργανισμοί. Γι’ αυτό πριν βιαστείς να με κατηγορήσεις για αντιφάσεις, δες με ολόκληρο.
Ερώτηση: Έχεις νιώσει ποτέ να φάσκεις και να αντιφάσκεις με τον εαυτό σου; Πως το διαχειρίζεσαι πρακτικά;
3. Και ναι και όχι
Όντας από τη γέννησή μου, ένα patchwork φτιαγμένο από προγονικά κομμάτια, μην περιμένεις μια ομοιόμορφη, προβλέψιμη συμπεριφορά. Περίμενε να δεις αντιφάσεις, με το ένα χέρι να χτίζω και με το άλλο να γκρεμίζω. Και σε κάθε ερώτησή σου το Ναι μου εμπεριέχει άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε σε μικρότερο βαθμό και ένα Όχι. Συνήθως ούτε εγώ το συνειδητοποιώ. Αυτό το προνόμιο ανήκει σε σένα. Δέξου το αντί να το θεωρείς εκνευριστικό.
Ερώτηση: Ποιές είναι οι αντιφατικές συμπεριφορές που σε ενοχλούν σε κάποιον στενό συνεργάτη σου;
4. Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι
Ας το παραδεχτούμε επιτέλους, υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι. Είναι αποδεδειγμένο και πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι: Εμείς.
Ερώτηση: "Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις". Τι μπορεί να σημαίνει πρακτικά μια ανάλογη αντιμετώπιση απέναντι σε άτομα τοξικά /ανταγωνιστικά καθώς και σε επιχειρήσεις με τις οποίες βρίσκεστε σε έντονο αναταγωνισμό;
5. Ποτέ μην στριμώχνεις στον τοίχο τον αντίπαλο
Θα το έχετε ακούσει βεβαίως είτε σε αθλητικές διοργανώσεις είτε σε προσωπικές αντιπαραθέσεις είτε σε επαγγελματικούς ανταγωνισμούς: “Κακώς τον άφησε, ήταν μοναδική ευκαιρία τότε να τον είχε τελειώσει μια και καλή”. Λοιπόν, δεν υπάρχει “τελείωμα”, ακόμα και αν με αυτό εννοούμε τη φυσική εξόντωση. Πάντα θα υπάρξει ένα είδος απογόνων των ηττημένων που θα πάρουν εκδίκηση, αν όχι από εσένα, από τους δικούς σου απογόνους. Την επόμενη φορά κάνε μια δοκιμή, κατά τη διάρκεια μιας λεκτικής αντιπαράθεσης: αντί να στριμώξεις στον τοίχο τον αντίπαλο, άφησέ του διακριτικά, μια έντιμη και αξιοπρεπή δυνατότητα διαφυγής.
Ερώτηση: Βίωσες ποτέ κάποια ανάλογη συμπεριφορά είτε ως θύμα είτε ως θύτης;
6. Κάθε σπρωξιά, μας πάει μπροστά
Έχουν κάτι πολύ θετικό τα απότομα σπρωξίματα των αντιπάλων: εκ του αποτελέσματος μας σπρώχνουν αναγκαστικά μπροστά. Οπότε το μόνο που μας μένει, είναι να σηκωθούμε όρθιοι και να συνεχίσουμε την κούρσα. Σκονισμένοι, πληγωμένοι αλλά και πιο σοφοί. Επιβεβαιώνοντας το παλιό λαϊκό ρηθέν “Ο παθώς, μαθώς” .
Ερώτηση: Ποια θεωρείς σαν μια δυνατή σπρωξιά που έχεις φάει στην επαγγελματική ζωή;
7. Όλοι είμαστε τράνζιτο
Ζούμε στην εποχή των με εξωφρενική ταχύτητα εξελισσόμενων αλλαγών. “Πρέπει να τρέξεις όσο πιο γρήγορα μπορείς για να μείνεις στο ίδιο μέρος” λέει η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. “Όλοι είμαστε Τράνζιτο” ακούω να λέει μια μέρα ένας θυμόσοφος λιμενεργάτης στον Πειραιά. Είμαστε συνεχώς σε μια μεταβατική κατάσταση, στην οποία προτού καν προλάβουμε να προσαρμοστούμε, αναγκαζόμαστε να την παρατήσουμε και να τρέξουμε στην επόμενη.
Ερώτηση: Υπάρχει κάποια εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα;
8.Είναι πολλά τ' αυτοκίνητα
Θυμάμαι ένα δάσκαλο αυτοκινήτου να μου λέει στο πρώτο μάθημα, ότι όταν πιάνω το τιμόνι να προσέχω όχι μόνο τι κάνω εγώ αλλά και τι κάνουν οι άλλοι οδηγοί. Είναι, μου είπε, σαν να οδηγάς ταυτόχρονα 3 αυτοκίνητα: το δικό σου, του πίσω και του μπροστινού.
Νομίζω ότι κάπως έτσι είναι και στη ζωή, μόνο που τα αυτοκίνητα εδώ είναι 5: η ζωή σου, των προγόνων σου, των απογόνων σου, από δεξιά των φίλων σου και από αριστερά του/της συντρόφου σου.
Ερώτηση: Πόσα και ποιά αυτοκίνητα είναι σαν να οδηγείς, όταν διευθύνεις την επιχείρησή σου;
9. Το Σπασμένο Τηλέφωνο
Υπάρχει απόσταση μεταξύ αυτού που συμβαίνει από αυτό το μυαλό μας και οι αισθήσεις μας αντιλαμβάνονται. Ακολούθως υπάρχει απόσταση από αυτό που αντιλαμβανόμαστε, από αυτό που καταφέρνουμε τελικά να αποδώσουμε λεκτικά. Εν συνεχεία, αυτός στον οποίο απευθυνόμαστε διαβάζει ή ακούει αυτά που λέμε περνώντας τα αυτομάτως από τα δικά του πολλαπλά φίλτρα. Κάθε τέτοιου είδους επικοινωνία, προσομοιάζει με το παιδικό παιχνίδι που το λέγαμε “Σπασμένο Τηλέφωνο”. Κι’ αν στο παιχνίδι η ασυνεννοησία είχε πλάκα, στην προσπάθεια επικοινωνίας ενηλίκων για σοβαρά ζητήματα, αυτό λειτουργεί σαν μια Βαβέλ, που κατά κανόνα οδηγεί σε παρεξηγήσεις και αντιδικίες.
Ερώτηση: Τι γίνεται όταν η επικοινωνία υλοποιείται μέσω ανταλλαγής σύντομων μηνυμάτων (SMS, social media) ;
10. Μην ακούς τι λέω
Από τη φύση της η προσπάθειας λεκτικής επικοινωνίας είναι ελλιπής. Αν θέλουμε βαθύτερη και πληρέστερη επικοινωνία θα εστιάσουμε στη γλώσσα του σώματος και ακόμα περισσότερο στο ένστικτό μας.
Αν σε ενδιαφέρει να επικοινωνήσουμε στα αλήθεια, τότε μην ακους αυτό που λέω. Νιώσε αυτό που εννοώ.
Ερώτηση: Θυμάσαι κάποια φορά που άκουσες το ένστικτό σου και δικαιώθηκες; Πως μπορεί αυτή επιτυχία να πολλαπλασιαστεί;
11. Storytelling
O Χριστός χρησιμοποιούσε παραβολές, σύντομες διδακτικές ιστορίες , που είχαν σαν σκοπό να φτάσει το μήνυμα της διδασκαλίας του στους -κατά κανόνα- απλούς, αγράμματους μαθητές και ακολούθους του. Χιλιάδες χρόνια μετά αποδεικνύεται πως είναι ένας από τους αποτελεσματικότερους τρόπους ουσιαστικής επικοινωνίας με κάθε είδους πληθυσμού.
Ερώτηση: Θυμάσαι κάποια ιστορία που άκουσες, σου άρεσε πολύ και έκτοτε την επαναλαμβάνεις συχνά σε φίλους και γνωστούς;
12. Προ πάντων λογική
Βαυκαλιζόμαστε ότι είμαστε λογικά όντα, που αποφασίζουν για το δέον γενέσθαι μετά από σκέψη και ζυγίζοντας τα θετικά και τα αρνητικά. Στην πραγματικότητα βέβαια, πρώτα αποφασίζουμε για κάτι και μετά ψάχνουμε για λογικοφανή επιχειρήματα που θα υποστηρίξουν την ήδη ειλημμένη απόφασή μας.
Ερώτηση: Ποιές εξαιρέσεις υπάρχουν στον κανόνα;
13. Ποτέ μία κι’ έξω
Είναι ένα θέμα για όσους δεν αντιλαμβανόμαστετο πόσο ανώφελο είναι να θέλουμε να τα στριμώχνουμε όλα σε μια ενιαία φόρμα και να τα εκτελούμε με απόλυτα προκαθορισμένη σειρά. Είναι πιο σοφό να πάμε σε μια άμεση, κάπως άναρχη και ατσούμπαλη εκκίνηση και να προχωρήσουμε σε σταδιακές βελτιώσεις που δεν σταματάνε ποτέ. Ακολούθα το αναμάσημα των κατσικιών. Όχι μία κι’ έξω.
Ερώτηση: Το έχεις δοκιμάσει ποτέ; Αν θα έκανες κάτι τέτοιο σε ποιο είδος δουλειάς θα το δοκίμαζες;
14. Δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες
Εμπνέεσαι, δοκιμάζεις, προσαρμόζεις. Το βλέπεις σαν βοηθητικές ρόδες ποδηλάτου. Όταν τα περισσότερα από αυτά που κάνεις είναι δικές σου εμπνεύσεις ή σημαντικές τροποποιήσεις τρίτων, αυτό σημαίνει ότι είσαι σε καλό δρόμο, δηλαδή στον δικό σου μοναδικό δρόμο.
Ερώτηση: Υπάρχει κάποια θεώρηση ή πρακτική που την θεωρείς σαν δική σου επινόηση ή παντέντα;
15. Το καύσιμο που μας κινεί
Τι άλλο εκτός από θετική τρέλλα, χρειάζεται για την επιχειρηματική επιτυχία; Αναμφίβολα η έτσι χωρίς λόγο απεριόριστη αυτοπεποίθηση. Για να την εκτοξεύσουμε θα πρέπει να αναπτύξουμε μια αίσθηση ανωτερότητας. Γινόμαστε αποτελεσματικοί στο βαθμό που είμαστε απαιτητικοί, εκλεκτικοί και επιλεκτικοί .
Και ποιό το καύσιμο που μας κινεί; Μία εξαιρετικά έντονη επιθυμία για δημιουργικότητα, για να βάλουμε τη προσωπική μας σφραγίδα στα πράγματα, για να αναπτύξουμε κάτι δικό μας χωρίς να έχουμε κάποιον ηλίθιο πάνω από το κεφάλι μας (είμαστε εν τούτοις πολύ πρόθυμοι για έναν -δυό συνδημιουργούς, με διαφορετικές προσωπικότητες και συμπληρωματικές δεξιότητες με τους οποίους μοιραζόμαστε το ίδιο όνειρο)
Ερώτηση: Σε ποιο σημείο διαφωνείς με τα παραπάνω;
16. Το Μονοπάτι
Αν βάλουμε ένα στόχο τώρα και αμέσως μπορέσουμε να δούμε ξεκάθαρα το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσουμε για να τον πετύχουμε, τότε εξ’ ορισμού ο στόχος είναι μικρός και πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο να ασχολούμαστε μαζί του
Ερώτηση: Θυμάσαι κάποιο επιτυχημένο project που αλλιώς ξεκίνησε και στην πορεία θέλησες ή αναγκάστηκες να το διαφοροποιήσεις αρκετά; Ποια ήταν τα συναισθήματά σου μέχρι να πάρεις την απόφαση αλλαγής;
17. Σταθεροί & Ευέλικτοι
Μένουμε σταθεροί στους τελικούς μας στόχους αλλά δείχνουμε ευελιξία στις μεθόδους και τα μέσα που χρησιμοποιούμε για να τους πετύχουμε.Ίσως η πλέον παιδιάστικη συμπεριφορά μας να είναι όταν επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά το ίδιο πράγμα, αναμένοντας να προκύψει κάτι άλλο. Για διαφορετικά αποτελέσματα απαιτούνται διαφορετικές ενέργειες. Τέλος.
Ερώτηση: Υπάρχει κάποια περίπτωση που επέμενες πολύ και συνέχεια σε κάτι, επαναλαμβάνοντας κατ' ουσίαν την ίδια "λύση";
18. Θα ρωτήσω το προσκεφάλι μου
Πριν αποφασίσουμε για κάτι, παίρνουμε τον χρόνο μας, ισορροπούμε λογική και συναίσθημα, επιχειρήματα και ένστικτο και μετά δρούμε με αποφασιστικότητα. (Έλεγαν οι παλιοί: “Δεν ξέρω, θα ρωτήσω το προσκεφάλι μου κι’ αύριο θα σου πω”). Σου φαίνεται πολύ προφανές; Κι΄ όμως ο κανόνας είναι ότι πρώτα αποφασίζουμε ασυνείδητα για κάτι και εκ των υστέρων ερχόμαστε να αιτιολογήσουμε την απόφασή μας, χρησιμοποιώντας λογικοφανή επιχειρήματα.
Ερώτηση: Πότε ήταν κάποια δύσκολη υπόθεση που σε βασάνιζε μέρες και που τελικά η απόφασή σου πάρθηκε ξαφνικά ως δια μαγείας κάποιο πρωί και ένιωθες βαθιά μέσα σου ότι ήταν αυτή για σένα η σωστή;
19. Με ήπιο φυσικό ρυθμό
Εξελισσόμαστε όχι μονότονα αλλά κατά κύματα, ακολουθώντας έναν ήπιο φυσικό ρυθμό, με έξυπνες αλλαγές και καινοτομίες, με μικρά βήματα βελτίωσης, που δεν σταματάνε ποτέ
Ερώτηση: Έχεις ακούσει τον όρο Kaizen; Σε τι μοιάζει και σε τί διαφέρει από την παραπάνω θεώρηση;
20. Κάνε χωρίς να αγωνιάς
Ας κάνουμε κάθε μέρα αυτά που είναι να κάνουμε, ούτε λιγότερα ούτε περισσότερα, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς να αγωνιούμε για το τι θα προκύψει μακροπρόθεσμα. Δεν είναι θέμα του μυαλού μας να το κρίνει, είναι θέμα του ασυνείδητου. Δεν ασχολούμαστε. Χωρίς άγχος, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας αλλά και ταπεινότητα, εφαρμόζουμε το “Ζήτα και θα σου Δοθεί”. Τολμούμε μικρά, λελογισμένα ρίσκα, κάνουμε “την καλύτερη δυνατή λεμονάδα από τα λεμόνια που έχουμε στη διάθεσή μας” και προχωράμε παρακάτω.
Ερώτηση: Πως συνδυάζεται η παραπάνω θεώρηση με τον προγραμματισμό και τη στοχοθεσία;
21. Αρχές και αξίες
Η αλήθεια είναι, πως ο δίχως ηθικούς φραγμούς τακτικισμός θα μας χαρίσει βραχυπρόθεσμα πολλές νικηφόρες μάχες. Μόνο που τελικά ο πόλεμος θα χαθεί.
Ερώτηση: Γιατί ντε και καλά θα χαθεί ο πόλεμος;
22. Ρώτα τον έφηβο μέσα σου
Αντιμετωπίζουμε τη ζωή με νεανική περιέργεια, ενθουσιασμό, παιγνιώδη διάθεση, αισιοδοξία. Είμαστε ευγνώμονες για ό,τι έχουμε και το ανταποδίδουμε με αυθόρμητες ενέργειες καλοσύνης και ομορφιάς, ακόμα κι' έτσι χωρίς λόγο. Δεν ξεχνάμε να ευχαριστήσουμε και να επιβραβεύσουμε εαυτόν και συνεργάτες ακόμα και για τις μικρές επιτυχίες.
Ερώτηση: Μπορεί αυτή η θεώρηση να εφαρμοστεί σε όλων των ειδών τις σχέσεις και τις επιχειρήσεις;
23. Δες το αλλιώς
Ότι δεν μπαίνει από την πόρτα θα εισβάλει από το παράθυρο. Η σοβαροφάνεια και το ασφυκτικό/ αυστηρό πλαίσιο έχουν ταβάνι. Από ένα σημείο και μετά λειτουργούν ανατρεπτικά, οδηγώντας σε αιφνίδια ξεσπάσματα τα οποία πιθανόν να καταλήξουν μέχρι και στην ανατροπή του εταιρικού (ή όποιου άλλου) συστήματος.
Ενσωματώνουμε δημιουργικά και με μέτρο, στοιχεία αυθορμητισμού, παραδοξότητας, σουρεαλισμού, πνευματικότητας, αντικομφορμισμού, ενίοτε και χωρίς εμφανή αιτία ή δικαιολόγηση. Φτάνει να το εννοούμε και να το νιώθουμε και όχι για εντυπωσιασμό.
Ερώτηση: Υπάρχει κάποια φορά που βίωσες κάτι ανάλογο στην προσωπική ή επαγγελματική σου ζωή;
24. Υπάρχουν πάντα στραβές
Τις αναπόφευκτες δυσκολίες, τις αντιμετωπίζουμε με ψυχραιμία και υπομονή. Δεν ψάχνουμε για εξιλαστήρια θύματα, αλλά ούτε και αυτομαστιγωνόμαστε. Παίρνουμε βαθιά ανάσα, μαθαίνουμε από τα λάθη, αναπροσαρμόζουμε την τακτική μας και προχωράμε.
Στις εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, κρατάμε μια απόσταση από τα πράγματα θυμίζοντας στον εαυτό μας ότι σε τελική ανάλυση δεν είμαστε παρά πνεύματα που βιώνουν για ένα διάστημα μια σαρκική εμπειρία.
Ερώτηση: Πόσο συχνά θεωρείς ότι συμβαίνουν μεγάλες στραβές στην προσωπική ή επαγγελματική ζωή τού σύγχρονου ανθρώπου;
25. Ίσως να μην έχουν νόημα για σένα
Όλα όσα περιγράφονται και προσδιορίζονται εδώ (αλλά και σε οποιαδήποτε άλλο μέσο, οποτεδήποτε και από οποιονδήποτε!) δεν είναι παρά υποκειμενικά συμπεράσματα που μπορεί να μην έχουν κανένα απολύτως νόημα για τον αναγνώστη ή να ισχύουν μόνο μερικώς ή ακόμα και να ισχύουν μαζί (ενίοτε και ταυτόχρονα!) με τα ακριβώς αντίθετά τους.
Ερώτηση: Μήπως σε κάποια σημεία, σου φαίνεται η παραπάνω θεώρηση υπερβολική;
26. Η γοητεία του ανοκλήρωτου
Το παρόν είναι εκ προοιμίου και συνειδητά ημιτελές, με στριφνά και ημιφωτισμένα σημεία, κάπου άγαρμπο αλλού υπαινικτικό (ευγνώμων για τις έννοιες Wabi Sabi και Shibumi). Ξέρετε, είναι πρακτικά αδύνατο να καταγραφεί ένα Εγχειρίδιο Πρακτικών Οδηγιών για Κάτι Πολυσύνθετο. Και προφανώς αυτό ισχύει και στα θέματα Ηγεσίας, Προσωπικής Ανάπτυξης, Καινοτόμου Επιχειρηματικότητας. Και εξ’ άλλου ούτε το θέλουμε, θα ήταν τρομακτικό.
Ερώτηση: Έχετε ακούσει για τις έννοιες Wabi Sabi και Shibumi; Ποια σημεία θεωρείτε ότι δεν είναι και τόσο συμβατά με τον δυτικό τρόπο σκέψης;
27. Πίσσα και πούπουλα!
Η σοβαροφάνεια και η δηθενιά θα έπρεπε να τιμωρούνται με πίσσα, πούπουλα και διαπόμπευση στις κεντρικές οδούς των μεγαλουπόλεων. Γνωριστείτε και συναναστραφείτε με άτομα διαφορετικών επαγγελματικών και κοινωνικών στρωμάτων. Ταξιδέψτε. Πειραματιστείτε. Διαλύστε τις ρουτίνες, εκθέστε τον εαυτό σας σε νέες εμπειρίες.
Ερώτηση: Μήπως αυτά είναι κατάλληλα για τις νεότερες ηλικίες; Μήπως είναι κανόνες που αξίζει να δοκιμαστουν στην προσωπική ζωή και όχι στον απαιτητικό κόσμο των επιχειρήσεων;
28. Στην Άκρη: Εστίασε εκεί όπου τα όρια συναντιώνται, γιατί εκεί είναι που συνήθως συμβαίνουν ενδιαφέροντα πράγματα: ακροθαλασσιά, αρχή γκρεμού, στα όρια των χωριών και των πόλεων. Κάποια θα σου αρέσουν και θα εμπνευστείς, κάποια θα σε ξαφνιάσουν και ίσως τρομάξεις.
Ερώτηση: Πως κρίνεις την άποψη ότι " Δεν υπάρχει λόγος για ρίσκα, εμπνεύσεις και δυνατές συγκινήσεις. Εκτός και αν είσαι καλλιτέχνης"
29. Ψηλά τον Πήχη
Ο μόνος σίγουρος τρόπος για να έχεις ποιοτικά αποτελέσματα είναι να ανεβάζεις κάθε τόσο τον πήχη ολοένα και πιο ψηλά.
Ερώτηση: Αυτό ισχύει κυρίως στις νέες επιχειρήσεις;
30. Σύγχρονοι Ημίθεοι
Οι σημερινοί επιτυχημένοι επιχειρηματίες δεν είναι αγέλαστα ανθρωποειδή που παράγουν χρήμα. Είναι άνθρωποι με ωραία τρέλα, που εμπνέουν, γεμίζουν θετική ενέργεια τον χώρο και τους γύρω τους, δημιουργώντας νέο πλούτο. Είναι οι σύγχρονοι ημίθεοι που γουστάρουν να μεταμορφώσουν τον κόσμο προς το καλύτερο. Είσαι ένας από αυτούς._
Ερώτηση: Αυτό ισχύει για όλους τους επιτυχημένους επιχειρηματίες;
